Łysienie u kobiet
Łysienie na podłożu androgenowym (AGA) to dość rozpowszechniony typ utraty włosów. Dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet, chociaż u obu płci przebiega nieco inaczej. Wypadanie włosów u kobiet występuje w dwóch okresach szczytu - między 20 a 24 rokiem życia oraz między 35 a 39 rokiem, zaś łysienie przybiera raczej rozlany charakter. W etiopatogenezie AGA znaczącą rolę odgrywają dwa czynniki: czynnik genetyczny oraz czynnik androgenowy (co oznacza zwiększoną, genetycznie uwarunkowaną wrażliwośćmieszków włosowych na androgeny, przy czym stężenie androgenów w surowicy może tu być prawidłowe lub podwyższone).
Wysoki poziom androgenów może wpłynąć na nadmierne wypadanie włosów u kobiet, a także jest przyczyną łojotoku, trądziku oraz hirsutyzmu, czyli nadmiernego porostu włosów w miejscach typowych dla mężczyzn. Łysienie androgenowe i hirsutyzm u kobiet może być objawem zaburzeń hormonalnych takich jak: zespół pęcherzykowatego zwyrodnienia jajników, zespół Cushinga (nadczynność kory nadnerczy pierwotna lub wtórna), zespół nadnerczowo-płciowy, guzy jajnika lub nadnerczy. Odpowiedzialna i prawidłowo postawiona diagnoza powinna odróżnić łysienie androgenowe rozlane od łysienia rozlanego niebliznowaciejącego, które powstaje w przebiegu niedokrwistości, sideropenii, nadczynności lub niedoczynności tarczycy, w przebiegu chorób zakaźnych, pod wpływem przyjmowanych leków, stresu czy nieprawidłowej pielęgnacji włosów.
W każdym przypadku rozlanego łysienia u kobiet niezbędne jest dokładne ustalenie przyczyny tego stanu rzeczy, często przy współudziale wielu specjalistów. Łysienie na podłożu hormonalnym dotyka także kobiety w okresie poporodowym oraz w okresie przekwitania. Utrata poporodowa włosów rozpoczyna się w 10-13 tygodniu po porodzie i trwa do 20 tygodnia. W większości przypadków po kilku miesiącach dochodzi do całkowitego odrostu włosów. Przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt, że II i III trymestrze ciąży mniej mieszków włosowych niż w warunkach prawidłowych, przechodzi w stadium telogenu. Wskutek tego w okresie od dwóch do pięciu miesięcy po porodzie dochodzi do przyspieszenia liczby włosów dystroficznych; włosy te następnie wypadają.
Łysienie menopauzalne objawia się rozległym przerzedzeniem włosów na szczycie głowy. Jednocześnie obserwuje się objawy hirsutyzmu, które z upływem czasu od zakończenia miesiączkowania, stale się nasilają z powodu zachwiania stosunku ilości estrogenów do androgenów. Dobroczynne działanie może tu przynieść wprowadzenie hormonalnej terapii zastępczej z jednoczesnym stosowaniem preparatów zewnętrznych.
Wysoki poziom androgenów może wpłynąć na nadmierne wypadanie włosów u kobiet, a także jest przyczyną łojotoku, trądziku oraz hirsutyzmu, czyli nadmiernego porostu włosów w miejscach typowych dla mężczyzn. Łysienie androgenowe i hirsutyzm u kobiet może być objawem zaburzeń hormonalnych takich jak: zespół pęcherzykowatego zwyrodnienia jajników, zespół Cushinga (nadczynność kory nadnerczy pierwotna lub wtórna), zespół nadnerczowo-płciowy, guzy jajnika lub nadnerczy. Odpowiedzialna i prawidłowo postawiona diagnoza powinna odróżnić łysienie androgenowe rozlane od łysienia rozlanego niebliznowaciejącego, które powstaje w przebiegu niedokrwistości, sideropenii, nadczynności lub niedoczynności tarczycy, w przebiegu chorób zakaźnych, pod wpływem przyjmowanych leków, stresu czy nieprawidłowej pielęgnacji włosów.
W każdym przypadku rozlanego łysienia u kobiet niezbędne jest dokładne ustalenie przyczyny tego stanu rzeczy, często przy współudziale wielu specjalistów. Łysienie na podłożu hormonalnym dotyka także kobiety w okresie poporodowym oraz w okresie przekwitania. Utrata poporodowa włosów rozpoczyna się w 10-13 tygodniu po porodzie i trwa do 20 tygodnia. W większości przypadków po kilku miesiącach dochodzi do całkowitego odrostu włosów. Przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt, że II i III trymestrze ciąży mniej mieszków włosowych niż w warunkach prawidłowych, przechodzi w stadium telogenu. Wskutek tego w okresie od dwóch do pięciu miesięcy po porodzie dochodzi do przyspieszenia liczby włosów dystroficznych; włosy te następnie wypadają.
Łysienie menopauzalne objawia się rozległym przerzedzeniem włosów na szczycie głowy. Jednocześnie obserwuje się objawy hirsutyzmu, które z upływem czasu od zakończenia miesiączkowania, stale się nasilają z powodu zachwiania stosunku ilości estrogenów do androgenów. Dobroczynne działanie może tu przynieść wprowadzenie hormonalnej terapii zastępczej z jednoczesnym stosowaniem preparatów zewnętrznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz